IMAM SYAFIE

  Nama sebenarnya ialah Muhamad bin Idris bin Abbas bin Ulthman bin Syafie bin Saib bin Abdu Yazid bin Hasyim bin Abdul Mutalib bin Abdul Manaf. Ayahnya berasal dari keturunan Quraisy daripada Bani Mutalib. Ayahnya telah meninggal dunia ketika Imam Syafie masih kanak- kanak. Ada pendapat lain mengatakan bapanya meninggal ketika beliau masih dalam kandungan ibu.

  Beliau dilahirkan di kota Gaza Palestin pada bulan Rejab tahun 150 hijrah. Ada yang mengatakan pada malam beliau dilahirkan Imam Abu Hanifah (Imam Hanafi) meninggal dunia. Khalifah Islam pada masa itu ialah khalifah Abu Jaafar al  Mansur daripada Bani Abbasiah.

  Imam Syafie dibesarkan dalam serba kekurangan, sejak kecil lagi beliau sudah mempelajari al- Quran, beliau telah menghafaz al-Quran sejak berusia 9 tahun. Semasa berusia 10 tahun beliau telah menghafal dan memahami kitab al-Muwattak yang ditulis Imam Malik, mempunyai suara merdu , boleh bersyair dan bersajak.

  Ketika berusia 15 tahun beliau telah mengajar dan memberi fatwa kepada orang ramai di Masjidil al- Haram, kerana kegigihan dan kecerdikan  beliau yang luar biasa, beliau mendapat sanjungan masyarakat. Beliau meninggal di Mesir tahun 204 hijrah ketika berumur 54 tahun.

  Imam Syafie sangat menentang amalan bidaah. Katanya lagi, semua perkara yang diadakan menyalahi Quran dan unnah atau ijmak ulama adalah bidaah yang sesat. Dan perkara kebaikan yang tidak menyalahi sedikit pun daripada semuanya itu adalah bidaah terpuji.

  Imam Syafie juga melarang taklid, baik taklid kepada dirinya sendiri atau kepada sesiapa sahaja. Semasa hidup, beliau selalu menasihati orang ramai terutama anak muridnya tentang taklid.

  Pesan Imam Syafie, "Tiap- tiap perkara yang telah saya katakan padahal sabda Rasulullah s.a.w bertentangan dengan perkataan saya maka sabda Rasulullah s.a.w itulah yang lebih utama dituruti."